GENERAL DETERMINERS & SPECIFIC DETERMINERS

Determiners คือคำที่ใช้นำหน้าคำนาม ซึ่งเอาไว้บอกปริมาณ จำนวน ความเจาะจง หรืออื่น ๆ มีด้วยกัน 2 ประเภท

1. GENERAL DETERMINERS

ก็คือคำหน้าคำนามทั่ว ๆ ไป ที่ไม่ได้บอกความเจาะจงใด ๆ มีดังนี้

• Article (a, an) แปลว่า หนึ่ง ใช้นำหน้าคำนามนับได้เอกพจน์ ไม่ได้แสดงความเจาะจง พูดขึ้นลอย ๆ

  • [a] จะใช้นำหน้านามที่ขึ้นต้นด้วตัวอักษรที่มีเสียงเป็นพยัญชนะ เช่น a kitchen, a fisherman

  • [an] จะใช้นำหน้าคำนามที่ขึ้นต้นด้วยพยัญชนะที่เป็นเสียงสระ (a, e, i, o ,u) เช่น an hour, an egg เป็นต้น

2. SPECIFIC DETERMINERS

คือ ตัวที่ใช้กับคำนามที่บอกความเฉพาะเจาะจง มีดังนี้

• Article (the) สามารถใช้นำหน้าคำนามเอกพจน์และพหูพจน์ได้เพื่อให้ผู้ฟังรู้ว่าผู้พูดกำลังพูดถึงคำนามตัวไหนโดยเฉพาะ เช่น
  "Can you open a window?"
  --> ผู้พูดอาจจะต้องการให้เปิดหน้าต่าง แต่บานไหนก็ได้ แต่ ถ้า
  "Can you open the window?"
  --> ตรงนี้ ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง (ที่จะไปเปิด) จะรู้ว่า เป็นบานไหนที่กำลังถูกพูดถึงอยู่ เป็นต้น
  มีหลายกรณีด้วยกันคือ...

• ใช้ the เมื่อต้องการเจาะจงถึงสิ่งที่เข้าใจกันระหว่างผู้พูดและผู้ฟัง

• ใช้ the เมื่อคำนามนั้นถูกพูดถึงเป็นครั้งที่สองและต่อๆไป โดยครั้งแรกจะใช้เป็น a หรือ an นำหน้า

• ใช้นำหน้านามที่มีเพียงอันเดียวในโลก เช่น the sun,  the world

• ใช้ the นำหน้า superlative หรือ การเปรียบขั้นสุด เช่น the most famous hospital

• ใช้นำหน้าคำนามที่บอกเวลา เช่น the morning, the past, the fututre

• ใช้นำหน้าชื่อประเทศที่เป็นพหูพจน์ หรือ ประเทศที่มีคำว่า Republic of, Union, Kingdom, หรือ united เช่น The United States of America, The Republic of China, The United Kingdom เป็นต้น

• ใช้นำหน้าลำดับที่ เช่น the first, the second, the third, the forth....the last

• Demonstrative (this, these, that, those) จะใช้กับคำนามที่ชี้เฉพาะในเรื่องของความใกล้ไกล
  • เมื่ออยู่ใกล้ตัวผู้พูดจะใช้ this กับ these
    โดย this จะใช้นำหน้าคำนามเอกพจน์ ส่วน these จะนำหน้าคำนามนับได้พหูพจน์ เช่น

    This is my pencil.
    (นี่มันดินสอของฉัน)

    These are your pens.
    (ปากกาเหล่านี้เป็นของคุณ)

  • เมื่ออยู่ไกลตัวผู้พูดจะใช้ that กับ those
  • โดย that จะใช้นำหน้านามที่เป็นเอกพจน์ และ those จะใช้นำนหน้านามที่นับได้แล้วเป็นพหูพจน์ เช่น
    

    That is your car.
    (นั่นคือรถของคุณ)

    Those are her keys.
    (กุญแจเหล่านั้นเป็นของเธอ)

• Possessive adjectives (my, your, our, their, his, her, its) จะวางไว้หน้าคำนาม เพื่อบอกความเป็นเจ้าของ

  • โดยสามารถใช้นำหน้าคำนามนับได้และนามนับไม่ได้ รวมไปถึงนามที่เป็นเอกพจน์ และพหูพจน์ เช่น your paper, his trousers เป็นต้น