Noun = Name จะใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่และอื่น ๆ ที่มีอยู่บนโลกนี้ ซึ่งมีหลายประเภทมาก ๆ แต่ที่สำคัญ ๆ มีดังนี้
เป็นคำนามที่สามารถนับเป็นจำนวนได้ มีทั้งรูปเอกพจน์ (singular noun) และพหูพจน์ (plural noun)
A computer →→ computers (คอมพิวเตอร์)
A teacher →→ teachers (ครู)
A class →→ classes (ห้องเรียน)
A brush →→ brushes (แปรง)
A watch →→ watches (นาฬิกาข้อมือ)
A box →→ boxes (กล่อง)
A baby →→ babies (เด็กทารก)
A butterfly →→ butterflies (ผีเสื้อ)
A toy →→ toys (ของเล่น)
A way →→ ways (เส้นทาง)
A chimney →→ chimneys (ปล่องไฟ)
A mongo →→ mangoes (มะม่วง)
A tomato →→ tomatoes (มะเขือเทศ)
A piano →→ pianos (เปียโน)
A photo →→ photos (รูปถ่าย)
A cargo →→ cargoes / cargos (คลังสินค้า)
A motto →→ mottoes / mottos (คติ)
A leaf →→ leaves (ใบไม้)
A knife →→ knives (มีด)
A shelf →→ shelves (ชั้นวางของ)
A thief →→ thieves (โจร)
A tooth →→ teeth (ฟัน)
A man →→ men (ผู้ชาย)
A child →→ children (เด็ก)
An alga →→ algae (สาหร่าย)
ตระกูลสัตว์ sheep (แกะ), fish (ปลา), deer (กวาง) เป็นต้น
Fish = ปลาชนิดเดียวกันหลายตัว เช่น ฝูงปลาการ์ตูน
Fishes = ปลาหลายชนิดอยู่ในกลุ่มเดียวกัน เช่น ปลาสวาย กับ ปลาทับทิมในฝูงเดียวกัน
glasses (แว่นตา), scissors (กรรไกร), noodles (ก๋วยเตี๋ยว), jeans (กางเกงยีนส์)
คือคำนามที่นับไม่ได้
คำนามที่จริง ๆ แล้ว สามารถนับได้ แต่ยากต่อการนับมาก ๆ เช่น rice (ข้าว) ลองนึกดูนะคะ หากเราจะต้องนับข้าวทั้งหมดว่ามีกี่เม็ด หรือเพียงแค่ข้าวในจานของเรา การนับจะเป็นไปได้ด้วยความลำบาก จึงถือว่า rice เป็นคำนามนับไม่ได้ค่ะ
ตัวอย่างอื่น ๆ เช่น
hair (ผม), wheat (ข้าวสาลี), sugar (น้ำตาล), sand (ทราย), salt (เกลือ)
water (น้ำ), wind (ลม), butter (เนย), air (อากาศ), juice (น้ำผลไม้), meat (เนื้อสัตว์)
ตระกูลสิ่งของ furniture (เฟอร์นิเจอร์), money (เงิน), baggage (สัมภาระ), luggage (กระเป๋าสัมภาระ), equipment (อุปกรณ์), advice (คำแนะนำ)
patience (ความอดทน), happiness (ความสุข), sorrow (ความเศร้า)
*ความสำคัญในการใช้คำนามประเภทนี้