องค์กรด้านสิ่งแวดล้อม
และกฎหมายสิ่งแวดล้อมในระดับนานาชาติ

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization: UNESCO)

องค์การเพื่อการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก เป็นองค์การชำนาญพิเศษแห่งหนึ่งขององค์การสหประชาชาติ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2489 มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความร่วมมือของนานาชาติทางการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม เพื่อให้ทั่วโลกเคารพในความยุติธรรม กฎหมาย สิทธิ และเสรีภาพที่มนุษย์พึงมี โดยไม่ถือชาติ เพศ ภาษาหรือศาสนา ตามกฎบัตรสหประชาชาติ

องค์การไม้เขตร้อนระหว่างประเทศ (International Tropical Timber Organization: ITTO)

ITTO ได้ริเริ่มการทำบันทึกความตกลงทางด้านนโยบายระหว่างประเทศเพื่อส่งเสริมการจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน และการพิทักษ์รักษาป่าไม้ รวมถึงให้ความช่วยเหลือแก่ประเทศสมาชิกในเขตร้อน เพื่อให้นำนโยบายต่าง ๆ ไปปรับให้เข้ากับสภาวะแวดล้อมภายในท้องถิ่น และดำเนินนโยบายเหล่านั้นผ่านโครงการต่าง ๆ

โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Environment Programme: UNEP)

เป็นหน่วยงานที่มีภารกิจในการส่งเสริมภาวะผู้นำและการผนึกกำลังของพันธมิตรในการดูแลสิ่งแวดล้อม ด้วยการสร้างแรงบันดาลใจ ให้ความรู้ และเสริมสร้างศักยภาพของชาติและประชาชนในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตโดยไม่ส่งผลกระทบกับคุณภาพชีวิตของลูกหลานในภายภาคหน้า

องค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (International Union for Conservation of Nature: IUCN)

พันธกิจของ IUCN คือ การโน้มน้าว สนับสนุน และส่งเสริมสังคมทั่วโลกให้ร่วมกันสงวนไว้ซึ่งความสมบูรณ์และความหลากหลายของธรรมชาติ และการรับประกันการใช้ทรัพยากรธรรมชาติใด ๆ จะเป็นไปอย่างเที่ยงธรรมและรักษาสภาพเชิงนิเวศไว้ได้

กองทุนสัตว์ป่าโลก (World Wildlife Fund: WWF)

เป็นองค์การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ โดยยับยั้งการทำลายสิ่งแวดล้อม และสนับสนุนให้มนุษย์อยู่ร่วมกับธรรมชาติ และใช้พลังงานทดแทน ปัจจุบันเน้นการทำงานในด้าน ป่าไม้ ระบบนิเวศวิทยาของพื้นน้ำ มหาสมุทรรวมทั้งชายฝั่งทะเล สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ การบำบัดสารพิษที่เกิดจากสารเคมี องค์การแห่งนี้เป็นองค์กรอนุรักษ์อิสระใหญ่ที่สุดในโลก

กรีนพีซ (Greenpeace)

กรีนพีซเป็นองค์กรรณรงค์อิสระที่ใช้วิธีการเผชิญหน้าที่สร้างสรรค์ อย่างสันติวิธี เพื่อเปิดโปงปัญหาสิ่งแวดล้อมทั่วโลก และเพื่อผลักดันให้มีวิธีแก้ปัญหาที่จำเป็นสำหรับอนาคตสีเขียวและมีสันติภาพ
เป้าหมายของกรีนพีซ คือ เพื่อสร้างความมั่นใจว่าโลกจะสามารถทะนุถนอมชีวิตอันหลากหลายได้

กรีนพีซมีบทบาทอย่างแข็งขันแล้วในหลายประเทศในเอเชีย งานของเราในในเอเชีย ได้แก่

การยับยั้งการนำเข้าขยะสารพิษอันตราย
การรณรงค์ต่อสู้ภาวะโลกร้อน โดยผลักดันการใช้พลังงานหมุนเวียนที่ยั่งยืน
การรณรงค์ให้บริษัทต่าง ๆ เลิกใช้สารพิษในผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์
การรณรงค์ให้รัฐบาลมีกฎหมายและอุตสาหกรรมมีนโยบายหยุดการปล่อยสารพิษลงสู่แหล่งน้ำ
การยุติการสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ซึ่งเป็นอันตรายร้ายแรง
การรณรงค์ต่อต้านการทำลายป่าฝนอันอุดมสมบูรณ์ในอินโดนีเซีย
การต่อต้านอาหารตัดต่อพันธุกรรม (จีเอ็มโอ)
การผลักดันเกษตรกรรมยั่งยืนที่ปลอดสารพิษ

กองทุนสิ่งแวดล้อมโลก (Global Environment Facility)

กองทุนสิ่งแวดล้อมโลก (GEF) ถูกก่อตั้งขึ้นก่อนการประชุมสุดยอดของโลก (Earth Summit) ที่นคร ริโอ เดอ จาเนโร ในปี 2535 โดยมีจุดประสงค์เพื่อแก้ไขปัญหาวิกฤตทางสิ่งแวดล้อมโลกในหลายสาขา คือ

1. ความหลากหลายทางชีวภาพ (Biodiversity)

2. น่านน้ำสากล (International Water)

3. การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ (Climate Change)

4. การลดลงของชั้นโอโซนในบรรยากาศ (Ozone Depleting Layer Substances)

5. สารมลพิษที่ตกค้างยาวนาน (POPs)

6. ความเสื่อมโทรมของพื้นดิน (Land Degradation)

7. การจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน (Sustainable Forestry Management)

8. การจัดการสารเคมีอย่างเหมาะสม (Sound Chemicals Management)

กฎหมายสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ

1. อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์ หรือ “ไซเตส (CITES)”

เป้าหมายของไซเตส คือ การอนุรักษ์ทรัพยากรสัตว์ป่าและพืชที่ใกล้จะสูญพันธุ์หรือถูกคุกคาม
ทำให้ปริมาณร่อยหรอจนอาจเป็นเหตุให้สูญพันธุ์ วิธีการอนุรักษ์กระทำโดยการสร้างเครือข่ายทั่วโลกในการควบคุมการค้าระหว่างประเทศ (International Trade) ทั้งสัตว์ป่า พืชป่า
และผลิตภัณฑ์ ไซเตสไม่ควบคุมการค้าภายในประเทศสำหรับชนิดพันธุ์ท้องถิ่น (Native Species)

2. อนุสัญญาแรมซาร์ (Ramsar Convention) หรือ อนุสัญญาว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระหว่างประเทศ

อนุสัญญาดังกล่าวเป็นข้อตกลงระหว่างรัฐบาล ซึ่งกำหนดกรอบการทำงานสำหรับความร่วมมือระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์แหล่งที่อยู่อาศัยที่เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ

โดยแบ่งออกเป็น

- พื้นที่ทางทะเล (Marine) ได้แก่ พื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งทะเล รวมถึงทะเลสาบน้ำเค็ม หาดหิน และแนวปะการัง

- พื้นที่ปากแม่น้ำ (Estuarine) ได้แก่ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ ที่ราบลุ่มน้ำขึ้นถึง และพื้นที่ป่าชายเลน

- พื้นที่ทะเลสาบ (Lacustrine) ได้แก่ พื้นที่ชุ่มน้ำบริเวณทะเลสาบ

- พื้นที่แหล่งน้ำไหล (Riverine) ได้แก่ พื้นที่ชุ่มน้ำบริเวณแม่น้ำ ลำธาร ห้วย

- พื้นที่หนองน้ำ หรือที่ลุ่มชื้นแฉะ (Palustrine) ได้แก่ ที่ลุ่มชื้นแฉะ ที่ลุ่มน้ำขัง และหนองน้ำซับ

3. อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (United Nations Framework Convention on Climate Change) หรือ อนุสัญญา UNFCCC

กรอบอนุสัญญา UNFCCC ได้กำหนดเป้าหมายสูงสุด ของอนุสัญญาฯ ที่ว่า “เพื่อรักษาความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศให้มีค่าคงที่และอยู่ในระดับที่ไม่ก่อให้เกิดการรบกวนโดยมนุษย์ที่จะก่อให้เกิดอันตรายต่อระบบภูมิอากาศโลก”
ซึ่งมีพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol)
เป็นตราสารกฎหมายทำให้อนุสัญญาดังกล่าวมีผลในทางปฏิบัติ

องค์กรด้านสิ่งแวดล้อม และกฎหมายสิ่งแวดล้อมในระดับนานาชาติ

แบบฝึกหัด

องก์กรด้านสิ่งแวดล้อม และกฎหมายสิ่งแวดล้อมในระดับนานาชาติ (ชุดที่ 1)

องก์กรด้านสิ่งแวดล้อม และกฎหมายสิ่งแวดล้อมในระดับนานาชาติ (ชุดที่ 2)