การเปลี่ยนแปลงสภาพทางภูมิศาสตร์จากพลังงานภายนอกโลก

หลักฐาน คือ หลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่บนคาบสมุทรยูคาทัน (Yucatan Peninsula) ประเทศเม็กซิโก

       พลังงานจากดวงอาทิตย์มีผลทั้งทางตรงและทางอ้อม ซึ่งแสงอาทิตย์เป็นตัวการทำให้เกิดความร้อน และเกิดการเปลี่ยนแปลง ร่วมกับพลังแรงดึงดูดของโลก ทำให้เปลือกโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างช้า ๆ

เกิดกระบวนการจัดระดับ (Gradational Process) ที่จะทำให้ระดับของเปลือกโลก หรือพื้นผิวของเปลือกโลกเสมอกัน เช่น แสงอาทิตย์เป็นตัวกลางทำลายให้เกิดกระบวนการกัดกร่อน (erosion) ซึ่งกระบวนการสึกกร่อนพังทลายของเปลือกโลกและถูกพัดพาไปจากแหล่งกำเนิด ด้วยตัวกลางทางธรรมชาติต่าง ๆ เช่น ลม ธารน้ำแข็ง น้ำไหล ซึ่งตัวกลางธรรมชาติเหล่านี้ไปส่งผลให้เกิดสภาพภูมิประเทศที่แตกต่างกันไป

        ตัวการทางธรรมชาติ ได้แก่

• น้ำฝน น้ำใต้ดิน ทำให้เกิดถ้ำหินงอก / หินย้อย น้ำตก แผ่นดินถล่ม พุน้ำร้อน กีเซอร์ ถ้ำใต้ดิน ร่องดิน คาสต์ 
• คลื่นและกระแสน้ำทะเล ทำให้เกิดชายหาด สันทราย ถ้ำชายฝั่ง (ถ้ำทะเล ถ้ำรอด) หน้าผาทะเล ลากูน โขดหินรูปแปลก ๆ 
• แม่น้ำ ทำให้เกิดที่ราบน้ำท่วมถึง ที่ราบดินดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ ทะเลสาบรูปแอก เนินตะกอนรูปพัด กุมภลักษณ์ (หลุมที่เกิดบริเวณพื้นท้องน้ำ บริเวณน้ำตก และบริเวณที่ทางน้ำไหลเชี่ยว) 
• ธารน้ำจากภูเขา ทำให้เกิดหุบเขารูปตัว V (หุบผาชัน โตรกเขา) แก่ง น้ำตก 
• กระแสลม ทำให้เกิดโขดหินรูปเห็ด เนินทราย ชั้นฝุ่น แอ่งทะเลทราย โอเอซิส 
• ธารน้ำแข็ง ทำให้เกิดชายฝั่งแบบฟยอร์ด (Fjord) ภูเขาน้ำแข็งในทะเล (Iceberg) แพเศษหิน ธารน้ำแข็ง หุบเขารูปตัว U ทะเลสาบ