ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์

1. ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (Geographic Information System : GIS)

ระบบการจัดการข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่มีการเชื่อมโยงกับค่าพิกัดภูมิศาสตร์ และรายละเอียดของวัตถุบนผิวโลก มีประโยชน์สำหรับการดำเนินชีวิตประจำวัน การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม การจัดการภัยธรรมชาติ การจัดการด้านเศรษฐกิจและสังคม

องค์ประกอบของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS)

2. การรับรู้ระยะไกล (Remote Sensing : RS)

ระบบการเก็บข้อมูลพื้นผิวโลกด้วยเครื่องมือซึ่งติดไปกับดาวเทียมหรือเครื่องบิน เช่น ภาพถ่ายทางอากาศและภาพถ่ายดาวเทียม มีประโยชน์สำหรับ การพยากรณ์อากาศ การสำรวจการใช้ประโยชน์ที่ดิน การสำรวจทรัพยากรดิน การสำรวจด้านธรณีวิทยา การเตือนภัยจากธรรมชาติ

การรับรู้ระยะไกล มี 2 ประเภท คือ

2.1 รูปถ่ายทางอากาศ จะต้องมีการวางแผนการบินและมาตราส่วนแผนที่ล่วงหน้า รูปถ่ายสามารถแปลความหมายสภาพพื้นที่ของผิวโลกด้วยสายตาเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้การถ่ายรูปที่มีพื้นที่ซ้อนทับกัน (overlap) สามารถนำมาศึกษาแสดงภาพสามมิติได้ ประโยชน์หลักของรูปถ่ายทางอากาศ คือ การสำรวจ ติดตาม ด้านการทำแผนที่ ด้านอุตุนิยมวิทยา และวางแผนการจัดการพื้นที่ เช่น การทำแผนที่ การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และการวางผังเมือง เป็นต้น

2.2 ภาพถ่ายดาวเทียม การบันทึกข้อมูลแบ่งออกเป็น 2 ประเภท

- แบบพาสซีฟ (Passive) อาศัยการสะท้อนคลื่นแสงในเวลากลางวัน คลื่นความร้อนจากดวงอาทิตย์ในเวลากลางคืน การบันทึกข้อมูลใช้ช่วงคลื่นแสงสายตาหรือคลื่นแสงอินฟาเรด

- แบบแอคทีฟ (Active) ดาวเทียมจะผลิตพลังงานเองและส่งสัญญาณลงไปยังพื้นโลกแล้วสะท้อนกลับมายังเครื่องรับสัญญาณ การบันทึกข้อมูลใช้ช่วงคลื่นไมโครเวฟ

3. ระบบกำหนดตำแหน่งบนพื้นโลก (Grobal Positioning System : GPS)

ระบบกำหนดตำแหน่งบนพื้นโลก โดยอาศัยดาวเทียม สถานีภาคพื้นดิน และเครื่องรับสัญญาณ มีประโยชน์สำหรับ การกำหนดจุดพิกัดบนผิวโลก ใช้ในการทหาร ใช้ในการสำรวจทิศทาง ใช้ในการสำรวจตำแหน่งสำรวจทรัพยากร ใช้ในการสำรวจตำแหน่งที่เกิดภัยธรรมชาติ

ระบบกำหนดตำแหน่งบนพื้นโลกอาศัยสัญญาณจากดาวเทียมที่โคจรอยู่รอบโลกเพื่อกำหนดตำแหน่งบนพื้นโลก โดยมีสถานีภาคพื้นดินเป็นตัวตรวจสอบการโคจร มายังเครื่องรับสัญญาณ

ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์

แบบฝึกหัด