ภัยพิบัติจากพายุหมุนเขตร้อน
พายุหมุนเขตร้อน มีชื่อเรียกต่างกันไปตามแหล่งกำเนิด เช่น พายุที่เกิดในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ทะเลแคริบเบียน และอ่าวเม็กซิโก เรียกว่า "เฮอร์ริเคน" (Hurricane) ถ้าเกิดขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิกและทะเลจีนใต้เรียกว่า "ไต้ฝุ่น" (Typhoon) ถ้าเกิดขึ้นในมหาสมุทรอินเดียเรียกว่า "ไซโคลน" (Cyclone) ประเทศไทยตั้งอยู่ใกล้กับแหล่งกำเนิดของพายุหมุนเขตร้อน ซึ่งพายุหมุนเขตร้อนที่เคลื่อนเข้าสู่ประเทศไทย ส่วนใหญ่มาจากทางตะวันออกของประเทศ มีแหล่งกำเนิดในมหาสมุทรแปซิฟิกและทะเลจีนใต้ โดยความรุนแรงของพายุแบ่งได้ 3 ระดับ คือ
- พายุดีเปรสชัน มีความเร็วลมใกล้ศูนย์กลางไม่ถึง 34 นอต หรือ 63 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
- พายุโซนร้อน มีความเร็วลมใกล้ศูนย์กลาง 34 นอต หรือ 63 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป แต่ไม่ถึง 64 นอต หรือ 118 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
- พายุไต้ฝุ่น มีความเร็วลมใกล้ศูนย์กลางตั้งแต่ 64 นอต หรือ 118 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ตัวอย่างพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงมาก
1. พายุไซโคลนนาร์กีส กำเนิดในอ่าวเบงกอล พัดเข้าสู่ลุ่มแม่น้ำอิรวดีและเมืองย่างกุ้งประเทศพม่า
2. พายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยน (พายุที่มีความเร็วลมมากที่สุด 1 ใน 4 ของโลก) พัดเข้าสู่ภาคกลางของฟิลิปปินส์
3. พายุเฮอร์ริเคนแคทรินา เคลื่อนตัวเข้าถล่ม 7 รัฐทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา
การระวังภัยจากพายุหมุนเขตร้อน
- ติดตามรายงานสภาพอากาศอย่างสม่ำเสมอ
- ห้ามนำเรือออกทะเล ขณะที่จะเกิดพายุ หรือถ้านำออกไปแล้วควรหาที่หลบภัยจากพายุ เช่น หลบเข้าหาเกาะ หรือรีบกลับเข้าฝั่ง
- ประชาชนที่ตั้งถิ่นฐานใกล้ชายฝั่งควรออกให้พ้นบริเวณชายฝั่ง อพยพไปยังสถานที่ปลอดภัย
- จัดเตรียมสิ่งของเครื่องใช้จำเป็นต่าง ๆ ให้พร้อม