สารประกอบไอออนิก

เนื่องจากการเลื่อนตำแหน่งเพียงเล็กน้อยของไอออน เมื่อมีแรงกระทำ อาจทำให้ไอออนชนิดเดียวกันเลื่อนไถลไปอยู่ตำแหน่งตรงกัน จึงเกิดแรงผลักกัน

เช่น

Na ซึ่งมีเวเลนซ์อิเล็กตรอนเท่ากับ 1 ได้ให้อิเล็กตรอนแก่ Cl ที่มีเวเลนซ์อิเล็กตรอนเท่ากับ 7 และ จึงทำให้ Cl มีเวเลนซ์อิเล็กตรอนเท่ากับ 8 เกิดเป็นสารประกอบไอออนิก NaCl ที่มีประจุสุทธิเป็นศูนย์

ดังรูป

สมบัติของสารประกอบไอออนิก

ตารางที่ 1 สมบัติบางประการของสารประกอบไอออนิก

การละลายน้ำของสารประกอบไอออนิก

เช่น

เมื่อนำโซเดียมคลอไรด์มาละลายในน้ำ แรงดึงดูดระหว่างโมเลกุลของน้ำกับโซเดียมไอออนและน้ำกับคลอไรด์ไอออนมีค่าสูงกว่าแรงยึดเหนี่ยวระหว่างไอออนทั้งสอง โซเดียมคลอไรด์จึงละลายน้ำได้ เมื่อไอออนเหล่านี้หลุดออกจากโครงสร้างเดิม แต่ละไอออนจะถูกล้อมรอบด้วยโมเลกุลของน้ำหลายๆโมเลกุล โดยน้ำจะหันขั้วที่มีประจุตรงกันข้ามเข้าไอออนที่ล้อมรอบ

ดังแสดงในรูป

การละลายน้ำของสารประกอบไอออนิก

จะมีขั้นย่อยๆของการเปลี่ยนแปลง 2 ขั้นตอน ดังนี้

การพิจารณาว่าการละลายนั้นเป็นกระบวนการดูดหรือคายพลังงานจะพิจารณา

ดังนี้

1. ถ้าค่า E₁ < E₂ การละลายนั้นเป็นกระบวนการคายพลังงาน ซึ่งทำให้อุณหภูมิของสารละลายสูงขึ้น
2. ถ้าค่า E₁ > E₂ การละลายนั้นเป็นกระบวนการดูดพลังงาน ซึ่งทำให้อุณหภูมิของสารละลายลดลง

ในกรณีที่ค่าพลังงานแลตทิชมากกว่าพลังงานไฮเดรชันมาก ๆ สารอาจละลายได้น้อยมากหรือไม่ละลาย