การแยกตัวประกอบพหุนาม

ในคณิตศาสตร์มีการเขียนสัญลักษณ์เพื่อแทนสิ่งต่าง ๆ สัญลักษณ์เหล่านี้เรียกว่า ตัวแปร นิยมใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็ก เช่น   สำหรับจำนวนจริงต่าง ๆ จะเรียกว่า ค่าคงที่ ข้อความในรูปสัญลักษณ์ที่เกิดจากการคูณกันของตัวแปรและค่าคงที่ เช่น  เรียกว่า นิพจน์

เอกนาม

คือ นิพจน์ที่อยู่ในรูปการคูณของค่าคงที่กับตัวแปรตั้งแต่หนึ่งตัวขึ้นไปที่มีเลขชี้กำลังของตัวแปรเป็นจำนวนเต็มบวกหรือศูนย์ เช่น 

พนุนาม

คือ นิพจน์ที่อยู่ในรูปของเอกนามหรือการบวกเอกนามตั้งแต่สองเอกนามขึ้นไป เช่น 

ดีกรีของเอกนาม

คือ ผลบวกของเลขชี้กำลังของตัวแปรในเอกนาม เช่น

•  มีดีกรีเป็นศูนย์
• มีดีกรีเป็นหนึ่ง
•  มีดีกรีเป็นสอง
•  มีดีกรีเป็นสอง

ดีกรีของพหุนาม

คือ ดีกรีสูงสุงของเอกนามในพหุนามนั้น เช่น

•    มีดีกรีเป็นสาม
•    มีดีกรีเป็นสอง

การแยกตัวประกอบของพหุนามแบบดึงตัวร่วม

พหุนามที่มีเอกนามหลายเอกนามที่มีตัวแปรหรือค่าคงที่ร่วมกันปรากฎอยู่ สามารถใช้สมบัติการแจกแจง เพื่อแยกตัวประกอบพหุนามนี้ได้ เช่น

การแยกตัวประกอบแบบจัดกลุ่ม

นอกจากนี้การดึงตัวร่วม สามารถนำไปใช้ในการแยกตัวประกอบแบบจัดกลุ่มด้วย เช่น